- biqal
- прил. устар. спокойный, тихий
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
biqal — sif. <fars. bi. . və ər. qal> köhn. Sakit, səs küy salmayan. Mən Hacı Abtalıbdan, külfətindən bir pislik görməmişəm və eşitməmişəm, biqal adamdırlar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıqal — (Şərur) bu tərəf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
biqal — f. və ə. sakit, səssiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti